dracula istanbul'da

kanımca o zaman ki imkanlara göre aşmış bir film sayılabilir. hatta dönemin sinema tekniği ve anlayışı gereği aşırı uzun ve gereksiz sahneler, dşyaloglar olmasa günümüze göre bile mükemmel olabilirmiş ama tabii dönem farkı... kullanılan bir çok teknik "oha o zamanlar bunu nasıl yapmışlar yaa" dedirten filmdir.
mesela tabutun kapaının ipler görünmeden uçarak kapanması, drakula nun dişlerinin uzaması gibi daha bir çok önemli ve imkansız gibi görünen sahne vardır filmde... drakulayı oynayan aktörün her yerinden karizma akmaktadır ayrıca bu filmde... mecburende olsa siyah beyaz olması zaten güzel olan setlere ayrı bir hava katmaktadır... filmin en büyük ve neredeyse tek eksisi sayılabilecek şey ise drakula nın öğlen saatlerinde etrafta dolaşabilmesi sayılabilir ki buda maddi ve lojistik destek yetersizliği dolayısıyla dışarıda ışık kullanılamadığı için gün ışığı gerektiği için olabilir. kısaca her sinema severin arşivinde buluınması gereken bir filmdir kendisi.

dirk pitt