olmasaydı sonumuz boyle

5.3.09


ne diyorlarsa desinler. ben halkı seviyorum. yani natürel, avam yaşamayı seviyorum. kültürüm de bu, sokaktan gelmeyim. bunu da inkâr etmiyorum. zamanında kolej muadili okudum, akademi okudum, batı kültürü okudum, shakespeare, marks okudum. yani sonuçta hiçbir şey değil, hiçbir yere varamıyorsun. yani gelip geleceğin nokta bir kara toprak derler ya. neticede halkın denizine giriyorsun. o denize girdiğin zamanda tertemiz oluyorsun, mis gibi oluyorsun. bunda ne zarar var. başta biraz zorlayarak oldu. şimdi tamamen hazmettim. geldiğim yere geri döndüm. oradan gelmiştim. başka yere uçtuk, bir marifetmiş gibi. sanatçılara da onu tavsiye diyorum. şatolarından çıksınlar. kozalarından çıksınlar. halkın içine karışsınlar. iki tane entel barda oturup kendi kendilerine sanat yapıyorlar. kendi kendilerine şiir okuyor, kendi kendilerine ödül veriyorlar. kendi kendilerine dergi çıkartıyorlar. kitap çıkarıyorlar. 1500 tane basıyorlar, onu da eşe dosta hediye ediyorlar. gelsinler halkın denizinde yıkansınlar, arınsınlar biraz.

bu yüzden sevdaları mahzundur,
yürekleri kallavi,
alınları ihanet vurgunudur,
gözleri intihar mavi!

0 yorum: